Το να είσαι μόνος είναι καλύτερο από το να συμβιβάζεσαι με το λάθος άτομο.
Κανείς δεν θέλει να καταλήξει μόνος του. Το υφέρπον συναίσθημα φόβου και τρόμου που έρχεται με τη σκέψη του να γεράσεις και να πεθάνεις μόνος είναι οικείο σε όλους. Αυτό το άγχος για το μέλλον μπορεί να είναι αρκετά κακό από μόνο του, αλλά γίνεται ακόμα χειρότερο από το συναίσθημα που νιώθουμε στο παρόν όταν είμαστε μόνοι και αυτό νιώθω ότι κανείς δεν ξέρει ή δεν νοιάζεται ότι υπάρχουμε.
Είναι τέτοιες στιγμές, όπως π.χ όταν είμαστε ξύπνιοι το βράδυ μόνοι στα κρεβάτια μας, όταν είμαστε συναισθηματικά πιο ευάλωτοι. Είναι τέτοιες στιγμές που αρχίζουμε να σκεφτόμαστε ότι ίσως δεν θα ήταν τόσο κακό να στείλουμε μήνυμα ότι πρώην, ή για να κάνουμε μια άλλη ταλάντευση στο διαδικτυακό ραντεβού ή να συμβιβαζόμαστε με αυτό το άτομο που γνωρίζουμε βαθιά μέσα μας δεν είναι σωστό για εμάς.
Όλοι λαχταρούμε την αγάπη – όχι οποιαδήποτε αγάπη, αλλά αληθινή, αληθινή, βαθιά αγάπη. Ζωντανή, έντονη, άνευ όρων αγάπη – το είδος της αγάπης που οι περισσότεροι από εμάς βλέπουμε μόνο στις ταινίες, το είδος της αγάπης που μπορούμε μόνο να ονειρευόμαστε. Όλοι θέλουμε να βιώσουμε το είδος της αγάπης που ξέρουμε ότι θα μας επέτρεπε να ανταπεξέλθουμε ακόμη και στις πιο δύσκολες περιστάσεις, το είδος που μας βοηθά να συνεχίστε ακόμα και όταν είμαστε εξαντλημένοι και μια τρίχα μακριά από το να τα παρατήσουμε εντελώς. Όλοι θέλουμε να βρούμε κάποιον που θα μας αγαπάει με όλο του το είναι, κάποιον που θα μας αποδέχεται στο σύνολό μας και θα μας αγαπά όπως ακριβώς είμαστε.
Τα θέλουμε όλα αυτά. Το θέλουμε περισσότερο από ό,τι θέλαμε ποτέ. Και δεν υπάρχει απολύτως τίποτα κακό σε αυτό.
Το θέμα είναι ότι η λαχτάρα μας για αυτό το συναίσθημα μπορεί να θολώσει την κρίση μας. Μπορεί να μας κάνει απερίσκεπτους και βιαστικούς, με αποτέλεσμα να βιαζόμαστε σε καταστάσεις που εμείς μπορεί να μην είχαμε βρεθεί αν είχαμε αφιερώσει λίγο χρόνο για να σκεφτούμε τα πράγματα λίγο περισσότερο.
Πολύ συχνά, η επιθυμία μας να βρούμε αγάπη και να αποφύγουμε να μείνουμε μόνοι μας οδηγεί στην παγίδα να μπούμε σε σχέση με κάποιον που δεν είναι κατάλληλος για εμάς. Το θέμα είναι ότι το να είμαστε σε μια σχέση για χάρη της δεν μπορεί ποτέ να μας κάνει ευτυχισμένους. μόνο δυστυχία θα μας κάνει. Η αληθινή ευτυχία έρχεται από μέσα, όχι από έξω. Δεν μπορούμε να περιμένουμε από άλλους ανθρώπους να μας κάνουν να νιώθουμε διαφορετικά από αυτό που νιώθουμε βαθιά μέσα μας. Κανείς δεν μπορεί ποτέ να καλύψει το κενό μέσα μας. πρέπει να μάθουμε να το κάνουμε μόνοι μας.
Το να είμαστε με κάποιον που δεν μας ταιριάζει να αποφύγουμε να μείνουμε μόνοι μπορεί να φαίνεται σαν μια κάπως λογική απόφαση στην αρχή, αλλά αυτό δεν ισχύει. Μακροπρόθεσμα, καταλήγουμε να νιώθουμε πιο μόνοι, πιο χαμένοι και πιο απελπισμένοι να βρούμε την αγάπη που τόσο πολύ θέλουμε. Είναι πολύ καλύτερο να είσαι μόνος παρά να συμβιβάζεσαι με το δεύτερο καλύτερο.
Βαθιά μέσα στην καρδιά μας, ο καθένας μας το ξέρει αυτό. Το ξέρουμε όταν κοιτάμε το άτομο με το οποίο είμαστε και νιώθουμε έναν οξύ πόνο και λύπη. Το ξέρουμε όταν φαίνονται απόμακρος και αδιάφορος, περισσότερο επικεντρωμένοι στον εαυτό τους παρά ποτέ στη σχέση. Το ξέρουμε όταν δεν ανταποκρίνονται στην ενέργειά μας ή δεν μας κάνουν να γελάμε, και όταν μας λένε ότι οι ιδιορρυθμίες και οι εκκεντρικότητες μας είναι ενοχλητικές ή περίεργες αντί να μας αποδέχονται για αυτό που είμαστε και να βλέπουμε την αληθινή ομορφιά μας. Το ξέρουμε όταν είμαστε ξύπνιοι τη νύχτα, με α ζεστό σώμα ακριβώς εκεί στο κρεβάτι δίπλα μας, αλλά νιώθουμε σαν να είμαστε εντελώς μόνοι.
Είναι πολύ καλύτερο να είσαι μόνος παρά να το αντέχεις όλο αυτό. Και μόνο τότε, όταν επιτέλους νιώθουμε άνετα με τη δική μας παρέα, όταν επιτέλους μάθουμε να αγκαλιάζουμε τον εαυτό μας ολοκληρωτικά, όλα συνενώνονται και βρίσκουμε αυτό το άτομο που αναζητούσαμε από καιρό. Και μετά γελάμε, γιατί συνειδητοποιούμε ότι η ευτυχία και η ικανοποίηση που αναζητούσαμε με τη μορφή ενός άλλου ατόμου ήταν σαν να ψάχνουμε για το χρυσό δοχείο στην άκρη ενός ουράνιου τόξου. Βλέπουμε ότι το είχαμε μέσα μας όλη την ώρα και ότι δεν χρειαζόμασταν κανέναν άλλον για να το αποκτήσουμε.
Γράφτηκε από τον Maverick, συγγραφέα προσωπικού στο Lessons Learned In Life Inc. ©
